وقتی که با یک خانم ارتباط داریم (ارتباط از غیر راهی که خدا قرار داده با نامحرم بعدها به ضرر خودمان تمام می شود) بعضی مواقع این احساس به ما دست می دهد که فشار مضاعفی بر روی ماست، نمی توانیم به صورت عادی حرفهایمان را بزنیم یه طورایی داری له می شویم . خوب تا دیروز با رفقا می رفتیم شمال، لب دریا، تفریح و خوشگذرانی. هر وقت هم چیزی به هم می گفتیم هر کدام یک چیزی می پروند بقیه می خندیدند. بد و بیراه هم که به هم می گفتیم عین خیالمان نیود! دیگه عادتمون شده به اینکه تیکه بپرونیم. ولی....
ولی حالا که با یه دختر خانم نامزدی یا زندگی تشکیل دادی جرأت داری یک حرف نا مربوط بزن ببین چی می شود!؟ همش تو دلت این می گذرد که چرا اینها اینجوریند؟ چرا همش باید باهاشون از در عشق و محبت وارد شد؟
خانمها سیستم فکری شان 180 درجه با ما مردها متفاوت است. آنها یک عینک عشق دارند که هیچ موقع ار چشمشان برنمی دارند،(البته بعضیهایشان آن عینک را برداشته اند که اصلا به درد نمی خورند) هر حادثه و اتفاق و رویدادی که برایشان رخ می دهد را از زاویه عشقولانه نگاه می کنند. شما از همسرتان در خواست کنید هر آنچه در مورد شما -که عشق او هستید- در طول روز به ذهنش خطور می کند را با ذکر دقیق ساعت آن بنویسد. فردای آن روز برگه افکار او را بگیرید و مطالعه کنید، حتما متحیر می شوید. لحظه های بسیاری را همسرتان در فکر شماست
اگر ذهن و قلب آدمی زاد را همانند یک خانه فرض کنیم که دارای اتاقهای مختلفی مانند: اتاق کار، اتاق استراحت، اتاق مسافرت و اتاقهای دیگر باشد، زنها تمامی این خانه را خانه عشق می بینند حتی وقتی هم در اتاق کار هستند باز در خانه عشق بسر می برند. بخاطر همین مطلب اکثر چیزها را سعی می کنند با عشقشان پیوند دهند مثلا وقتی در حال تماشای برنامه ای در رابطه با معرفی مکان های تفریحی یکی از استانهای کشور هستند سعی می کنند تا مقدماتی برای یک سفر عشقولانه با همسر و عشق شان به آنجا را فراهم کنند و اگر قبلا به آنجا رفته باشند سریعا به خاطرات خوشی که با دلبرشان در آنجا داشته اند کشانده می شوند. یه خاطر همین سیستم فکری است که راحت هر وقت که بخواهند می توانند بیشترین رابطه احساسی عشقولانه را برقرار کنند.
ولی ما مردها خانه عشق به این صورت که خانمها دارند نداریم. فقط یک اتاق فکر در سیستم فکری ما جای دارد که وقتی در در آن اتاق نباشیم و خانه ما هم خانه همه چیز هست به این راحتی ها نمی توانیم رابطه عشقی برقرار کنیم. وقتی در رابطه با کارتان پشت میز نشسته اید و فکر می کنید در حقیقت در اتاق کار قرار دارید و یا وقتی در حال تماشای فوتبال هستید در واقع در اتاق استراحت قراردارید و در اتاق عشق نیستید و هنگامی که همسرتان برای برقراری ارتباط عاطفی به شما مراجعه می کند شما در اتاق عشق نیستید تا بتوانید رابطه مورد پسند او را برقرار کنید ، فکرتان جای دیگری است.
اینجاست که خانمها فورا به این فکر فرو می روند که وهرم اصلا من را دوست ندارد، ببین چطور با من برخورد می کند، انگار نوکرشم و... .
برای شما خانمها حتما پیش آمده که با همسرتان در یک رابطه صمیمی بسر می بردید و پس از یک تماس تلفنی و یا چند دقیقه مشغول چیز دیگر شدن دیگر آن صمیمیت بین شما نیست،احساس می کنید یک اتفاقی افتاده ولی وقتی از شوهرتان سوال می کنید او می گوید: هیچی نشده! این در حقیقت اتاق عوض کردن مردهاست و کاملا طبیعیست.
ما باید یاد بگیریم که خانمها بخاطر اینکه همیشه در خانه عشق بسر می برند بسیار احساسی هستند (در مطالب بعدی در رابطه با اینکه این احساسی بودن به چه درد می خورد بیشتر حرف خواهیم زد) و سعی کنیم در مواقعی که در اتاق عشق نیستیم و همسرمان از ما رابطه عشقولانه خواست با لحن ملایم و زیبا این جمله را بگوییم که ((عزیزم من فعلا در اتاق عشق نیستم و فکرن مشغول کاری است بعدا می آیم در کنارت در اتاق عشق )) و یا برای چند لحظه از اتاق کار به اتاق عشق برویم و پس از یک رابطه عاطفی خوب و متقاعد کردن همسرمان که فعلا کار دارم دوباره به اتاق کار برگردیم.
خانمه هم سعی کنند در چینین مواقعی به مردها تهمت نزنند که من را دوست ندارد!!
